жым
I1. Қоянның қарды қуыстап тығылған кеуегі. Қоянның жымына тұзақ құрды. 2. жымңның ізі. 3. ауыс. Істің қисыны, қиюы, заттың жігі. Ой жымы келмей жатыр. Жымын білдірмеді – адамға сездірмеді, басқан ізін көрсетпеді
II
Алқа-қотан отырып ойнайтын халық ойыны; үндемес. Үйдегілер алқа-қотан отырып жым ойнады (І.Жансүгіров)
III
1. Үні шықпау, үндемеу, ауыз жабу. Сәлден кейін үні өшіп, бәрі жымды (Қ.Жұмалиев). Жым болды [басылды] – бірден тына қалды, дыбыс шықпады. Жым қылды – аузын ашқызбады, сөйлетпеді. 2. Жануарлардың құлағын салпайтуы, құйрығын қысуы. Қасқыр құлағын жымып алған. Сабалақ ит те құйрығын жымып жылыстады (А.Сатаев)