Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жымқыру
1. Бір заттың етегін, шетін ішке қарай қайыру, бүгу. Киіздің шет-шетін жымқыра көктеді (Қасиманов). 2. ауыс. Бір затты тығып қою, ұрлау. Жымқырып ақша жеген, бір тоқтыны жымқырып әкетті
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: жымқыру


будет выглядеть так: Что такое жымқыру