жын
IДіни сенім бойынша көзге көрінбейтін жын-шайтан, әзәзіл, пері. Аруақтың арты жын болды (Мақал). 2. этногр. Бақсыларды екілендіріп қоздыратын, құтыртатын, оның бойында бар деп сендіруші рухани қасиет. Бақсы жынын шақырды. Жын буды – ашуға булықты, долданды. Жын буған бақсыдай – бұлқан-талқан болды, күйіп-пісті. Жын қақты [соқты, ұрды] – ақылынан алжасты, жынданды. Жын қуғандай – асып-сасып, опыр-топыр. Жын ойнағындай қылды – астан-кестеңін шығарды. Жынын алдырған [айрылған] бақсыдай – сең соққандай, мең-зең. Жыны басылды – жуасыды, жөнге келді. Жыны қозды [ұстады, келді] – ызаланды, долданды. Жынына тиді – ашуын келтірді, намысына тиді. Жынын құсты [шашты] – аузына келгенін сөйледі. Жынын шақырды (көне) – а) жынданды, құтырды, елірді; ә) киелі иесіне сыйынды
II
Жануарлардың ас қазанындағы қорытылып бітпеген күйіс. Тез алып тастамаса, жынының дәмі етіне шабады (С.Мұқанов)