Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жібу
1. Жылылықтың, будың әсерінен не су тигеннен заттың жұмсаруы, еруі. Тоң жібіді, қар жібіи бастады.// Құрғаған бір нәрсені жіпсітіп сулау. Тамағын жібітті, ернін жібітті. 2. ауыс. Мейірі түсу, көңілдену, мейірлену. Жүзі жібіп кетті. сөзге жібіи қалды
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: жібу


будет выглядеть так: Что такое жібу