жіп
1. Жүн, мақта, кендір сияқты нәрседен заттарды тігу, тоқу, байлау үшін жіңішке етіп, иірілген бау, зат. 2. ауыс. Бір нәрсені байланыстырушы дәнекері, шет жағасы. Гүлжан әңгіме жібін суыртпақтады. Жібі бос [бостау] – иі жұмсақ, көңілшек. Жібі босады – а) ұнжырғасы түсті; ә) бәсеңсіп, істі босаңсытты. Жібін ағытты – ішіндегісін ақтарып салды. Жібін тартып көрді – байқады, сынады : Жібін ширатты – пысытты, сергітті. Жібі түзу – а) тәп-тәуір, жөнді; ә) жарамды, жақсы. Жіпке тізді – жоқ-барды есептеп тізіп отырды. Жіп сабақтап көрмеген – өмірінде еш нәрсе істемеген. Жіпсіз байланды [байлады] – алаңдап құр босқа уақыт өткізді. Жіп тақты (этногр. ) – еншіленді, иеленді, иемденіп алды