Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
заман
1. Дәуір, кезең. Біздің заманымыз өткен заманның баласы, келер заманның атасы (Байтұрсынов). 2. Уақыт, мезгіл, кез. Бір заманда үлпілдеген ақ саусақ еді (Ғ.Мұстафин). Заман ақыр – тар кезең, зобалаң шақ. Заманы бір – бір дәуірде өмір сүрген адамдар. Заманы жүріп тұр (туды) – дегеніне жетті, күні туды. Заманы өтті – күні бітті, дәурені өтті
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: заман


будет выглядеть так: Что такое заман