заң
филос. 1. Обьективтік өмірдің, заттардың, құбылыстардың белгілі қалыпта көрінетін өзара байланыстылығы, олардың бір-біріне тәуелділігі. 2. Мемлекеттің ең жоғарғы өкімет орындары қабылдайтын, ерекше заңдылық күші бар акт; қаулы-қарарлар; декрет. 3. Жалпыға ортақ жоба, ереже. Ана тілінің байлығы мен тұрақты заңдарын дұрыс қолдана білу жазушыларға өте қажет (Ғ.Мүсірепов). 4. Қалыптасқан белгілі бір тәртіп, жүйе. Екі қатын алсын деген заң жоқ. 5. ауыс. Орындалуы шарт, міндетті іс. Директордың айтқаны біз үшін бұлжымас заң. 6. ауыс. Әдет-ғұрып, салт-сана. Әке болу – табиғат заңы (Ғ.Мұстафин). Заң бойынша – заң жүзінде, заңға сәйкес. Заңға тартты – заңға берді, заңға тапсырды. Заңға томпақ – заңға сай келмейтін, заңға қарсы. Заң жолымен – заң жөнімен, заң орнымен. Заң жүзінде – заң бойынша, заңға сәйкес. Заң орны – қоғамдық тәртіпті қадағалап, заңдастырып отыратын мекеме