Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж [З] И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
заһар
1. У, улы зат. Жүрмесін у заһар боп ішкен асым (Үш ғасыр). 2. ауыс. Айбат, айбар, айбын, қаһар. Сөйткенше би, болыстар елге жетті, заһары жұртқа үрей сап, малды үркітті (Кенен). Заһар төкті (шашты) – қатты ашуланды, қаһарланды. Заһары жоқ – ашу қаһары жоқ, зәрсіз. Заһарын жайды – зәрін төкті, ызғарын шашты
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: заһар


будет выглядеть так: Что такое заһар