зәуде
1. Әлдеқалай, алда-жалда; алайда. Зәуде баланың көңілі Мажыраға ауған болса, қайтеміз қыстап (Ғ.Мұстафин). 2. Ешбір, ешқашан. Ал келіндері зәуде алдын кесіп өткен емес (Сараев). 3. Оқта-текте, анда-санда. Зәуде бір жолы түсіп, Қабен ауылға бара қалды (Қабдолов). 4. Сірә, тегінде. Өзің қара екенсің, зәуде қазақсың ғой деймін, ә? (Шаймерденов). Зәуде бір – а) алда-жалда, әлдеқалай; ә) кейде, анда-санда