зейін
1. Ынта, ықылас, көңіл. Мырза әмір сөзін бар зейінімен тыңдады (Сқақбаев). 2. психол. Адам санасының айналасындағы обьектілердің ішінен керектісін бөліп алып, соған бағыттала тұрақталу қабілеті. Оқу малды таңдамас, зейін таңдар (Торайғыров). Зейін аударды (қойды, салды) – көңіл қойды, ынтасын салды