Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж [З] И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
зекет
1. діни. Шариғат заңы бойынша жоқ-жітік, кемтар, кедей адамдарға берілетін садақа. 2. тар. Қоқан хандығы кезіндегі малға салынған салық. Қазақтар малының жиырмадан бір бөлігін зекет ретінде ханға төледі ("Халық мұғ."). Зекетің кетейін (болайын) – садағаң кетейін, құрбандығың болайын
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: зекет


будет выглядеть так: Что такое зекет