Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
зеңгір
1. Аспанмен таласқан биік; заңғар. Зеңгір биік асқар таулар. 2. Аспан түстес, көк, көкшіл. Зеңгір сырмен сырланған үлкен терезелер. Зеңгір [аспан] – заңғар аспан, зәулім көк. Зеңгір құз [шың] – биік жартас, тұңғиық шыңырау. Зеңгір орман – мәңгі көгеріп тұратын қалың, ну орман. Зеңгір тартты – биіктеді, зәулімденді
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: зеңгір


будет выглядеть так: Что такое зеңгір