Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
зындан
1. Тұтқындарды жазалау үшін жер астынан қазылған терең ор, апан. Бекторы Ер Төстікті терең зынданға салып тастайды (Қаз. ертегі). 2. Түрме, абақты. Жоңғарлар қолға түсіріп, Арқалықты зынданға жапқан (М.Әлімбаев). 3. ауыс. Түнек, қапас; қараңғылық , Тұрмыстың таршылық зынданын бұзып, Еркіндік кеңдік іздеген (Сейфуллин)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: зындан


будет выглядеть так: Что такое зындан