Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ие
1. Қожа, қожайын. Ас иесімен тәтті (Мақал). 2. Үстемдік жүргізуші адам, әкім. Елубай ауыл иесінен ақыл сұрады (Ләмбеков). 3. Жалдап адам ұстаушы жеке шаруа, өндіріс иегері. Жер иелері, 4. діни. Алла тағала, жаратушы құдай, тәңір. Жасаған ие. Ие болды – а) қожа болды, иеленді; ә) қолы жетті, кенелді
1. Қожа, қожайын. Ас иесімен тәтті (Мақал). 2. Үстемдік жүргізуші адам, әкім. Елубай ауыл иесінен ақыл сұрады (Ләмбеков). 3. Жалдап адам ұстаушы жеке шаруа, өндіріс иегері. Жер иелері, 4. діни. Алла тағала, жаратушы құдай, тәңір. Жасаған ие. Ие болды – а) қожа болды, иеленді; ә) қолы жетті, кенелді