иек
1. Ауыздың төменгі жағындағы сүйектің сүйір ұшы. Ол иегін сипап қояды (Ө.Ахметов). 2. ауыс. Өзеннің, теңіздің т.б. арнасы, жаға. Алтыншы күн көресің, Иекке судың келгенін (Құламерген). Иек ағаш – қада ағаштың араларын біріктіретін ұзын ағаш. Иек артпа – а) асу, кезең; ә) таяу, жақын жер. Иегі иегіне тимеді – қалш-қалш етіп дірілдеді, денесі қалтырады. Иегі кемсеңдеді – өксік қысты, жыламсырады. Иегі қимылдады – талғажау етті, нәпақа қылды. Иегі қышыды – үміттенді, дәметті. Иегін көтерді – а) белгі берді, ишарат білдірді; ә) қадірін арттырды, бәлсінді. Иек артты – а) асылды, сүйенді; ә) белден асты; б) жалғасты, жақындады, жетті; в) арқа сүйеді, сенді; г) белгілі бір жасты ауқымдады. Иек асты – асып түсті, ілінді, жетті. Иек астында [астынан] – жуық маңда, жақында. Иекке алды – а) бағыт алды, беттеді; ә) қатты қысты, қыспаққа алды. Иек қақты – а) белгі берді, ымдады; ә) амандасудың, есендесудің ишаратын жасады; б) жан тапсырар алдында оқыс қимыл жасап, белгі берді. Иек сүйеді – а) арқа тұтты, сенді; ә) жанасты, жалғасты, тірелді; б) жуықтады, жақындады