Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З [И] І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
итаршы
1. көне. Кішкене, шәуілдек қанден ит. Мегежін, кәнден иттерді итаршы деген (С.Жүнісов). 2. ауыс. Біреудің сойылын соғушы; жағымпаз, жарамсақ, құйыршық. Ол жанындағы жапты итаршыларын да, мені соққыға жықты (Бектұрғанов). Итаршы болды – жағымпазданды, жарамсақтанды
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: итаршы


будет выглядеть так: Что такое итаршы