Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З [И] І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
итеру
1. Бір нәрсені тұрған орнынан қозғап жылжыту, сырғыту. Ағаш табақты маған итере салды (Нұршайықов). 2. Бар пәрменімен серпіп тастау, итеріп қалу. Көкірегімнен итеріп жіберді. 3. ауыс. Бір нәрсеге ұрындыру, арандату. Сіз мені өлімге итермеңіз (Әзиев). Итеріп салма сөз – шығарып салма, сырғытпа сөз
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: итеру


будет выглядеть так: Что такое итеру