иық
I1. Жауырын мен тоқпан жіліктің астасқан жері; иін. Сынған қол - иықтың соры (Мақал). 2. Жең түбінің үстіңгі жағы, киімнің иіні. Танабай ұлдары да иықтарындағы погондарын жұлып-жұлып құртты (Сейфуллин). 3. ауыс. Бір нәрсенің жотасы, биіктеу жоғарғы жері. Ол қазандықтың иығында тұрған білте шамды жақты (Бекенов). Иығы асты – тұлғасы зор көрінді, еңсесі биіктеді. Иығы босады – уһ деп дем алды, жеңілдеді. Иығы бүтінделді – а) киімі түзелді, тәуір киінді; ә) тұрмысы түзелді, оңалды. Иығы жауыр болды – әбден азаптанды, қажыды. Иығы көтерілді – мерейі өсті. Иығымен көтерді – бар ауыртпалықты көрді. Иығына асылды – еркеледі, назданды. Иығына мініп алды – а) басқа шықты, басынды; ә) біреудің арқасында күн көрді. Иығынан дем алды – а) ауырып әзер тыныстап отыр; ә) ісініп-кебінді, мақтанды. Иығынан түспеді- ығыр қылды, шаршатты. Иығына [екі иығына] су кетті – салы суға кетті, еңсесі түсті. Иығына шықты- иықтап алды, басынды. Иығы салбырады – жүні жығылды, еңсесі түсті. Иығы тең- терезесі тең; ешкімнен кем емес. Иығы түсті – үнжырғасы түсті; жасыды. Иық басты болды – бейнет көрді, азап шекті. Иық көрсетті [көтерді] – күш көрсетті, кеуде көтерді. Иық қағысты – қақтығысып-соқтығысты. Иыққа шықты – басынды, иықтап алды. Иық сүйесті – селбесіп бір-біріне көмектесті. Иықтан басты – еңсесін көтертпеді, жадыратпады. Иық теңесті [теңестірді]- күш салыстырды, бәсекелесті. Иық түйістірді – қатарласып жүрді, жұбын жазбады. Иық тіресті – а) иықтасып қатар отырды; ә) күш қосты, бірікті. Иық ішік – иыққа жамылатын жеңсіз ішік
II
этногр. Өрнек пен өрнек арасын қосып тұратын ою-өрнегінің бір элементі