Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
иықтау
1. Иығымен соғу, итеру. Ол есікті иықтай ашып шығып кетті. 2. Иық түйістіру, жанасу, сүйкену. Зина менімен иықтаса жүрді (Қайсенов). 3. Иыққа салып көтеру. Олар қап, қоржындарын иықтай , керуен сарайына кірді (Әбдіқадыров). 4. Белгілі бір жерді басып өту, бөктерлеу. Біз иықтап ауылға келіп те қалдық (Бектұров). 5. ауыс. Баса көктеу, омыраулау, ықтыру. Жаңа келген ауылдарды иықтап еркінсіді (Ибрагимов). 6. ауыс. Иығынан басу, еңсесін көтертпеу. Бірін-бірі иықтаған ой (Досанов). Иықтап алды – басынды, иектеді
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: иықтау


будет выглядеть так: Что такое иықтау