иін
1. Иық. Қара шашын тарқатып, екі иініне жайып салған (М.Әуезов). 2. Киімнің жең түбі. Пішуін пішіп, иін ін қондыра алмапты. 3. Өзен, жол т.б. бұрылыс жасаған жері, иіліс. Нұраның мына алдағы иінінде Талды деген ауыл болушы еді (Ө.Ахметов). 4. ауыс. Бір нәрсенің жөні, ыңғайы, қисыны. Сөз иінін сезді. Иін қағысты – иық түйістірді, қатарласты. Иін тіресті – а) өте көп, тығыз; ә) күш теңестірді. Иіні босады – жүгі жеңілдеді, жайланды. Иіні келді – реті, қисыны келді. Иініне көндірді – ырқына жүргізді, дегенін істетті. Иіні қақпақтай – жауырынды, иықты. Иінінен дем алды – а) аптығын баса алмай ентікті; ә) бүрқ-сарқ қайнады, буы бұрқылдады. Иініне су кетті – жүні жығылды, еңсесі түсті. Иінін тапты – ретін келтірді, есебін тапты. Иіні салыңқы – көңілі жабыңқы, ренжулі. Иіні тартты – иық тартқанда жаңа киім кием деген ескі наным. Иіні түсті [салбырады] – жүні жығылды, еңсесі түсті