иіру
I1. Жүннен, мақтадан ұршықпен жіп есу, ширату. Шешелерім күндіз-түні ұршық иіреді (Қожабаев). 2. Малды, суды т.б. бір жерге шоғырландырып жинау, топтау. Әлден уақытта жылқыны Майдамтал қойнауына әкеліп иірді ("Қаз.әдеб. "). 3. Асықты тұрғызу үшін иіріп тастау; шиыру. Қорғасын құйған сақаның салмағы артады, иіргенде күлгіш келеді (Алтайбаев). 4. ауыс. Сөзбен үйіріп алу. Ол солдаттарды елітіп иіріп бара жатқанын сезді (Сүндетов)
II
Тоқыма өнеркәсібінің негізгі өндірісінің бірі, жіп жасаудың жиынтық процесі. Жіп иіру фабрикасы, иіру машинасы