Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й [К] Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
кебенек
I1. көне. Малшылар аязда, жауын-шашында киетін жұқа киізден тігілген сырт киім. Ерді кебенек ішінен таны (Мақал). Кебенек киген – тірі жүрген, бұл дүниеде бар адам
II
1. Ешкіде болатын жұқпалы індет. Ешкіні кебенек аздырар (Мақал). 2. экспр. Ешкіге айтылатын зеку, қарғыс. Әй, шайт, кебенек (Қыдырханов). Кебенек келгір (тигір, алғыр) – кебенек індетіне ұшырағыр
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: кебенек


будет выглядеть так: Что такое кебенек