кебін
I1. Өлген адамның денесін орайтын ақ мата; ақырет. Кебін киген келмейді, (Мақал). 2. ауыс. Жақтырмағанда, ренжіп зекігенде киім мағынасында қолданылады. Мә, ки мына кебініңді (С.Жүнісов). Кебін киген – қайтыс болған адам. Кебін кидірді – а) жанын жаһаннамға жіберді; а) аяғын құштырды. Кебіні жоқ, көрі жоқ – өлігі көмусіз, ораусыз қалды. Кебініңді жалмағыр (қарғ. ) – жатқаныңнан тұрмағыр
II
Мойыны, маңдайы тегіс жабық болатын бәйге атының жабуы