Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й [К] Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
кебіртең
1. Беті қабыршықтанып қата бастаған. Шөл даланың кебіртең, сортаң топырағы (М.Ахметов). 2. ауыс. Қарлыққан, құрғаған, кебірсіген. Кәрі кісінің кебіртең үні (Ахтанова)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: кебіртең


будет выглядеть так: Что такое кебіртең