Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
кез
IМерзім, мезгіл, уақыт. Сәске кез, ерте кез, басталар кез, балалық кез, Кез болды – кезікті, жолықты, ұшырасты. Кез келген – а) кім болса сол, кім көрінген; ә) аяқ астынан тап болған, кездейсоқ. Кез қоспақ – нар мая мен бурадан туған тұқым. Кез өркеш – бура мен аруанадан туған нардың асыл тұқымы. Кезі (кезегі келді) – а) мезгілі жетті, уақыты туды; ә) реті түсті, орайы келді. Кезін берді – сәтін түсірді, орайын келтірді
II
көне. 71,12 см-ге тең ұзындық өлшемі, аршын. Биіктігі қырық кез
III
1. көне. Жебенің серіппеге ілінер ашаланып келген жері. Қозы жауырын қу жебе. Алтыннан ойған алпыс кез (Ер Тарғын). 2. Түйенің екі өркешінің аралығындағы ойыс жер
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: кез


будет выглядеть так: Что такое кез