Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й [К] Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
кейкиу
1. Басты жоғары көтеріп кекшию, кегжию. Араз болған жандай кейкиді (Райымқұлов). 2. Тәкаппарланып көзге ілмеу, менсінбеу, менменсу. Сол кейкиген күйі көкке мұрнын көтеріп кетпесін (Нұржекеев). 3. Маңғаздану, өзін жоғары ұстау, кекірею, нығызсу, бұлдану. Бізді кейкиген қалпында қарсы алды
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: кейкиу


будет выглядеть так: Что такое кейкиу