Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й [К] Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
кейіптену
1. Өзд. етіс. Кейіпте-н. 2. Түр-тұрпатын өзгертіп белгілі бір кейіпке түсу. Ұлық кейіптене жымиды (Мағауин). 3. Ажарлану, нұрлану. Бет шырайы кейіптеніп , жылып іске кірісті (Сейфуллин)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: кейіптену


будет выглядеть так: Что такое кейіптену