Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й [К] Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
кек
1. Ашу, ыза, қаһар. Жібермес кек пен намысты (Кәрібаев). 2. Өшпенділік, өштік, қастық. Әзілде кек жоқ, өсекте шек жоқ (Мақал). Кек алды – а) өшін алды, намысын жібермеді, ә) көңіліне алды, кек тұтты ; Кек жібермеді – кегін қайтарды, өшін алды; Кек кернеді (биледі, қысты, қайнады) – тісін қайрады, қаһарына мінді. Кек қылды (тұтты, көрді, сақтады, түйді) – намысына тиіп ашуланды
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: кек


будет выглядеть так: Что такое кек