кең
1. Көлемді, аумақты, үлкен. Кең көше (бөлме, алаң). 2. Қолқылдаған, мол, байтақ. Кең шапан (көйлек, жайлау), дала. 3. Кеңінен, молынан, көптен. Кең тараған, кең қолдануда. 4. ауыс. Ақ бейіл, мейірбан, кішіпейіл. Жаны кең, көңілі кең. Кең байтақ – шексіз, шетсіз, ұлан байтақ. Кең балақ, салпы етек – қолынан іс келмейтін, олақ. Кең дүние тар болды – барар жері қалмады, дүниеден түңілді. Кең есік- кең қолтық, бауырмал. Кең етек- ақ көңіл, дарқан. Кең жауырынды- зор кеуделі, иықты. Кең жүрек – шапағаты мол, бауырмал. Кең кеуде- мейірімді, кең пейіл. Кең көмей – тойымсыз, обыр. Кең құдай (діни) – кешірімді, рақымы мол тәңірі, алла-тағала. Кең қолтық [кең есік] – аңқылдақ, бауырмал. Кең құлашты – парасатты, білімді. Кең құшақты (ықылас) – кең пейіл. Кең пейіл – кіші пейіл, шапағаты мол. Кең толғады – терең ойлап ақылға салды