кеңшілік
1. Кең дүние, еркіндік. Кеңшілік заман, кеңшілікте өскен. 2. Көлемділік, аумақтылық, кеңдік. Кеңшілікке жайылған малдар (Сейфуллин). 3. ауыс. Жақсылық, рақымдылық. Бір таршылықтың бір кеңшілігі бар (Мақал). Кеңлік берді – ерік берді. Кеңшілік етті [жасады, қылды ] – кең пейілділікпен жақсылық білдірді, мейірім түсті. Кеңшілік тиді – еркін болды