кер
IАшу, ыза, қаһар. Досболдан келген керді көре жатармыз (Ақынжанов)
II
этногр. Күйеуі қайтыс болған әйелдің қасірет белгісі ретінде басына байлап алатын екі елі ақ шүберек
III
Қарсы, кері; кедергі. Үйренуге қылма намыс, үйретуге болма кер (Шәкәрім)
IV
Құла мен күрең аралығындағы жылқы түсі. Кер төбел, кер ат
V
1. Далдиған кең, кең байтақ. Кер жайлау, кер танау. 2. ауыс. Үлкен, кере қарыс. Кер маңдай. Кер айыл – ердің үстінен бастыра тартатын төс айыл. Кер дала – шексіз, ұшыр-қиыры жоқ кең жазық
VI
Менменсінген, тәкәппар. Кер адам (мінез). 2. Қырсық, қыңыр. Ол келін де бір кер жатқан (М.Шаханов). Кер азу (ауыз) – бір бет, қыңыр, қырсық. Кер заман – қиыншылығы көп дәуір, уақыт. Кер кеуде [көкірек] – тәкаппар, өр көкірек. Кер маралдай керілді (фольк) – бойына әсемдік жарасқан, майысып бұралана басқан. Кер миық – кербез, сәнқой