Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
керме
1. Бір нәрсе ілу, байлау үшін тартылған жіп, арқан. Орамалын керме жібіне ілді. 2. Бір нәрсені тасалап тұратын жиналмалы қалқа, далда. Кереуеті шымылдықпен немесе кермемен бөлінуі шарт (Байжанов). 3. Садақтың тартылған жібі. Садақтың кермесі. Керме арқан (ырым) этногр. – Қайын жұртына алғаш барғанда күйеу мен құдалар алдынан керілетін арқан. Кермеге түсті – қиын-қыстау жағдайға тап болды. Керме иық – кең жауырынды, келбеті келіскен. Керме қас – келіскен әдемі қас
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: керме


будет выглядеть так: Что такое керме