Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й [К] Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
кермелеу
1. Жіп, арқан, сым, т. б. тартып, керіп тастау, созғылау. Сыммен тартқан кермелеп (Жароков). 2. ауыс. Алдын орау, бөгеу, тежеу. Нақылдармен кермелеп тастайтын (І. Омаров)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: кермелеу


будет выглядеть так: Что такое кермелеу