Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
кертпе
1. Керіп алынған кесінді, бөлік. Балықтың бір кертпесін аузына салды (М.Жұмағұлов). 2. Кесіп, тіліп түсірген ойық, із. Құлағының ұшында кертпесі бар болатын ("Қаз. әдеб. ")
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: кертпе


будет выглядеть так: Что такое кертпе