кеулеу
1. Қуыстану, үңгу, үңгірлеу. Тау бұзып, кен кеулеп, жол салған. 2. Кернеу, сыздау; толып кету. Ішке қарай кеулеген жұрт. 3. Үрлеп толтыру, есу, кіру. Қара суық етек-жеңін кеулеп барады. 4. Жайылу, таралу, меңгеру. Ән ырғағы ен даланы кеуле барады. 5. ауыс. Өрлеу, дүрілдеу. Баяғыдай кеулеген заманың жоқ (Жамбыл)