килігу
1. Біреудің ісіне, сөзіне кірісу, араласу. Сөзін бөліп килікті, араға килікті, дауға килікті. 2. Дүрсе қоя беру, тиісу, соқтығу. Қандай хақыңыз бар,- деп келе килікті (Шалқаров). Бас қою, тап беру. Ішімдікке киліккен болар. 3. ауыс. Тосыннан келіп ұшырасу, тап болу, душар болу. Боран килікті, қолайсыз жағдайға килікті