көбе
I1. Тырнақтың айналасындағы жиек еті. Тырнағының көбесінен қан ақты (Бәйшешек). 2. Бір нәрсенің жиегі, шеті. Жарылып мұз көбесі көтеріліп (Тоқмағамбетов). Көбе құйрық – бүркіттің құйрығының дәл ортасында болатын екі тал қауырсын құйрық. Көбесі сөгілді – а) тігісі сетінеді; ә) қар ери бастады
II
көне. Ертедегі батырлар киген сауыт, темір қаптама. Көбе бұзар жебе бар (Махамбет)