Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й [К] Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
көбең
Ептеп оңалған, ет алған. Майы шыныланбаған көбен семіздік (Далабаев). 2. ауыс. Борпылдақ, босаң, жетілмеген. Қол үзіп қоңсыз көбеңнен (Райбаев). Көбең бие – қоңданып, тойына бастаған бие. Көбең тартты – оңалды, қоңданды
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: көбең


будет выглядеть так: Что такое көбең