Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
көбік
1. Сұйық зат қайнағанда, шайқалғанда бетіне шығатын жеңіл көпіршік. Еттің көбігі, сыраның көбігі. 2. Малдың аузынан көпіріп шығатын сілекей. Шабынған бурадай ақ көбік шашып (Аққошқаров). Көбік ауыз – көп сөйлейтін мылжың, көкіме. Көбік қар – жаңа жауған, әлі жел қағып қатпаған бос қар. Көбік өкпе – ештемеге икемі жоқ, шалағай. Көбік сөз – мыжыма, лепірме сөз. Көбік шашу (ату) – көбігі мол шықты, бөлінді
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: көбік


будет выглядеть так: Что такое көбік