Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й [К] Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
көну
1. Айтқанды істеу, тіл алу; бағыну, мойынсұну. Әкей бірден көне кетті. (Нәбиев) 2. Қиындыққа төзу, шыдау. Алла салса көнермін (Шөреков)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: көну


будет выглядеть так: Что такое көну