Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
көпей
1. Ең соңғы ұрпақ; кенже. Аша берсеңші, көпейім (Бигелдинов). 2. Кеш туған, кенжелеп туған қозы
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: көпей


будет выглядеть так: Что такое көпей