Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
куә
1. Бір нәрсеге айғақ болушы, растаушы. Шеттеріңнен мына қылмысқа куә боласыңдар (Адамбеков). 2. Некесін қиғанда айтылады – куә, куә куә-дүрміз, куәдірге жүре-дүрміз. Куәға тартты – куә етті. Куә болды – көзімен көрді; айғақ болды
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: куә


будет выглядеть так: Что такое куә