Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
күйеу
1. Әйелдің ері, жұбайы. Айшаның күйеуінің аты Төребай (С.Мұқанов). 2. Қыз айттырған, үйленген жігіттің қайын жұртына туыстық қатысы. Жаман күйеу қайынсақ (Мақал). Күйеу аттандырар (көне) – қайындап барған күйеудің салт-жорасы. Күйеу бала – ерге шыққан қыздың жолдасы. Күйеуге тиді (шықты) – тұрмыс құрды, ерге шықты. Күйеу есік аша келді – үйленген жігіттің қайын жұртына жол-жорамен алғаш рет келуі. Күйеу жолдас [жігіт] – әйел алуға барған жігіттің қасына ерген серігі. Күйеу қазық – үй артындағы жел арқан байлайтын қазық. Күйеу қосшы – күйеудің айналасындағы жора -жолдас. Күйеу мұңлық, бұзау мұңлық (көне) – күйеудің жолы тар. Күйеу түсті – күйеу жол -жорасын жасап, қыздың үйіне келді
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: күйеу


будет выглядеть так: Что такое күйеу