Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
күркіреу
1. Жаңғыра күрілдеу, гүрсілдеу. Күн күркіреп, найзағай жарқылдады. 2. ауыс. Асып-тасу, болып-толу. Кісі елінде күркірегенше, өз еліңде дүркіре (Мақал). Күн күркіреді – найзағай ойнады, жарқ-жұрқ етті
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: күркіреу


будет выглядеть так: Что такое күркіреу