Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
күрмеу
I1. Тез шешіп алатындай етіп ілмектеп байлау. Қысқа жіп күрмеуге келмейді (Мақал). 2. ауыс. Кедергі жасау, тежеу. Скважина маңайы аяқты күрмейтін борпық (Д.Досжанов)
II
қ. атау. Күрме-у. Күрмеуге келмеді – келте, қысқа, шолақ. Күрмеу салды – а) Тұзақ салды, күрмеп байлады; ә) аяқ байлау, жіпсіз байлады
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: күрмеу


будет выглядеть так: Что такое күрмеу