Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й [К] Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
кіндікті
1. Бі рге туған, туыс. Еркек кіндіктіден жалғыз. 2. ауыс. Ұрпақты, өсіп-өнген. Қан кіндікті адамнан шөп кіндікті мал артық болып па (Бектасов)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: кіндікті


будет выглядеть так: Что такое кіндікті