Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
кір
IӨлшеуіш, таразы. Санақтағы сиырлар кірге түсірілді (Тілеков)
II
1. Таза емес, былғаныш, лас. Бір көзін кір шүберекпен таңып апты (М.Әуезов). 2. ауыс. Кірлеген, жуылған киім-кешек. Жуған кірі шатырдай (Ә.Тәжібаев). Кір басты – әбден кірледі, шаң-тозаңға батты. Кір боқша – кір салатын қалта. Кір жуып, кіндік кескен жер – ата мекен, туған ел. Кір жуытпады – жаманат келтірмеді, ұятқа қалдырмады
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: кір


будет выглядеть так: Что такое кір