кіреуке
1. көне. Оқтан, найзадан. сақтану үшін жорыққа киетін темір сауыт. Бадана көзді кіреуке. 2. Алтын жіппен тігілген қымбат, сәнді жібек шапан. Күдеріден бау тағып, ақ кіреуке киер ме екенбіз (Әлімжанов). 3. ауыс. Бұлыңғыр, күңгірт болушылық. Айнала кіреуке тарта бастады (Мыңжасарова). Кіреуке басты (тартты) – күңгірт шалды, бұлыңғыр тартты. Кіреуке тон – әсемдеп, сәнмен тігілген сырт киім. Кіреуке түсірді – қылау салды, қаяу түсірді