Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й [К] Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
кірлеу
I1. Кір болу, ластану, былғану. Көйлегінің жағасы өмірі кірлемейді (Р.Тоқтаров). 2. ауыс. Даттау, жамандау. Біреудің жалғыз қарындасын кірлеме (Ә.Нұрпейісов)
II
Сәл кір болған, кірлей бастаған. Кірлеу жейде (көйлек)
III
Өрнектеліп болған текеметті, ыстық су құйып, бір нәрсемен орап білектеу
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: кірлеу


будет выглядеть так: Что такое кірлеу