Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л [М] Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
маубас
I1. Ылғи тұйық, мәңгіріп бей-жай күйде жүретін, мәнжу, болбыр адам. – Қойшы, сол маубасыңды (Құмарова). 2. ауыс. Көп ұйықтайтын, ұйқышыл. - Ұйқыда басың қалсын, басың қалғыр, маубас (Қаназов)
II
Ағашты, орманды жерді мекендейтін, түнде үнемі шақырып жүретін байғыз тәріздес құс
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: маубас


будет выглядеть так: Что такое маубас